CESARETLİ PİLOT ZOHARA LEVİTOV'UN HİKAYESİ

Zohara Levitov, Palmach savaşçısıydı ve yeni kurulan IDF'nin uçak kullanan ilk kadınlarından biriydi, ancak hizmeti trajik bir kaza nedeniyle kısa sürdü.

Karanlık bir geceydi, kuvvet yamaçtan indi aşağı indi ve hedeflerine yaklaştı. Operasyonun hedefi olan Achziv Köprüsü'nü çoktan görmüşlerdi - ama onu farkettikleri anda onlar da tespit edildi ve hemen ateş açıldı. Gelen bir mermi, hedefi havaya uçurmak için tasarladıkları patlayıcıları patlatmış gibi görünüyordu. Sonuç korkunçtu: 14 Palmach savaşçısı öldürüldü.

Zohara Levitov adlı bir kadın asker de dahil olmak üzere yaklaşık 40 kişi, başarısız olan saldırıya katıldı. Bu, Hagana'nın seçkin Palmach gücünün İngiliz Mandası yetkilileri tarafından kullanılan stratejik köprüleri ve ulaşım rotalarını hedef alan ve ''Köprüler Gecesi'' olarak bilinen operasyonda gerçekleştirilen, on bir benzer eylemden sadece biriydi. Zohara patlamada gözünden yaralandı, ancak yakındaki Kibbutz Matzuva'ya ulaşmayı başardı. Orada çocukların birinin kılığına girerek, çocukların yurdunda İngiliz güçlerinden saklandı. Olay yerindeki bakıcı, polise tehlikeli bir hastalığı olduğu için onu göremediklerini söyledi. Hile işe yaradı ve yarası önemli olmasına rağmen, İngilizler onu tutuklamadı.

Zohara, cesur ''Köprüler Gecesi'' operasyonuna katıldığında henüz  19 yaşında bile değildi. 1927'de Tel Aviv'de doğdu, üç kardeşin en küçüğüydü. Dokuz yaşında ailesiyle birlikte Tel Aviv'e dönmeden önce erken çocukluğunu Kibbutz Kiryat Anavim'de geçirdi. Tel Aviv'deki New High School'da okurken Zohara,Haaganah'a katıldı ve yeraltı faaliyetlerine katıldı.

Zohara Palmach'taki hizmetinin ikinci yılında, Ein Harod'daki stajyerlere ders veren bir takım komutanı oldu. Orada ayrıca Shmuel (Shmulik) Kaufman'a aşık oldu. Onların aşkı, Devorah Omer'in en çok satan kitabı ''Until Death Do Us Part (Leehov Ad Mavet) in temelini oluşturdu. Kitap,diğer şeylerin yanı sıra, genç çiftin yazma yeteneğini gösteren birbirlerine yazdıkları birçok mektuba dayanmaktadır. Yetenekli olduğu düşünülen Shmulik, 1947'de Zohara ile Amerika Birleşik Devletleri'ne seyahat etmeyi planlamıştı. Kendisi ekonomi, Zohara da tıp okuyacaktı.

Shmulik'in Palmach komutanları gergin güvenlik durumu nedeniyle onu İsrael'de kalmaya ikna etmeye çalıştılar, ancak sonunda Palmach Başkanı Yigal Alon ile görüştükten sonra Shmulik serbest kalma iznini aldı. Zohara'dan hemen Yeruşalayim'e gitmesini istedi, ancak o birkaç gün daha kibbutzda kalmaları ve bir veda partisi düzenlemeleri konusunda ısrar etti. İki gün sonra Shmulik'ten komşu bir kibbutzda el bombası eğitimine yardım etmesini istedi. Arızalı bir el bombası patladı ve henüz 20 yaşında bile olmayan Shmulik,diğer iki kursiyerle birlikte öldü.

Birkaç ay sonra kalbi kırık Zohara, tıp fakültesine başlamak üzere ABD'ne gitti. Çalışmalarında başarılı oldu ve New York'taki Columbia Üniversitesi'ne transfer olmasına izin veren bir tavsiye mektubu aldı.  Bu arada, artık hayatta olmayan sevgili Shmulik'e mektup yazmaya devam etti.

İsrael'den gelen haberler ve özellikle Bağımsızlık Savaşı sırasında üyelerinin çoğu arkadaş ve tanıdık olduğu 35 konvoyunun düşüşüyle ilgili haberler Zohara'yı şok etti. Çalışmalarını bırakıp Kaliforniya'da düzenlenen bir pilotluk kursuna kaydoldu. Kursa katılan sadece iki kadından biriydi. Kursu üstün başarıyla bitirdi ve lisanslı bir pilot olarak İsrael'e döndü. Filosu Tel Aviv'in Sde Dov Havaalanı'nda konuşlanmıştı ve kısa süre sonra komutan yardımcılığına atandı. Tek erişimi hava yoluyla izole yerleşim yerleriyle iletişimini sürdürmek için, uzun solo uçuşlara çıktı. Hatta ilk izin tatiline uçakla çıktı. Zohara sevgilisi hakkında bir anma kitabı hazırlamak için Shmulik'in babasıyla görüşmek üzere Yeruşalayim'e uçtu. 3 Ağustos 1948''de pilot Emanuel Rothstein ile Tel Aviv'e geri dönmesi planlanıyordu. Ancak bir arıza nedeniyle uçak Yeruşalayim'in Haç Vadisi'ne düştü ve iki pilot da öldü. Zohara o sırada Ruth ve Reuma Schwartz kardeşler (sırasıyla Moshe Dayan ve Ezer Weizman ile evleneceklerdi) vadi yamaçlarında bulunan Rehavia semtindeki ebeveynlerinin evindeydiler. Ruth uçağın düşüşünü mutfak penceresinden gördü ve Reuma ile birlikte olay yerine koştu. İsrael Hayom Gazetesi'ne verdiği röportajda gördüklerini şöyle anlattı: ''Olay yerine vardık ve gördüğüm şeyi asla unutamam. Korkunçtu. İki ceset sağlamdı ve parçalanmış uçağın yanında yatıyorlardı. Zohara çok güzeldi. Onu hatırlıyorum, ama siyah saçları yüzüne dökülüyordu. Kırmızı bir gömlek ve yeşil bir etek giymişti ve  orada yatıyordu-Bütündü ama hareketsizdi. Ne yapabilirdik? Arabanın arka kapılarını açtık ve cesetler ayakları dışarıda kalacak şekilde arabaya yükledik ve yola doğru yol aldık. Bir ambulans onları oradan aldı.''

Genç Zohara ve Shmulik'in trajik hikayesi birçok İbranice kitap ve oyunda ölümsüzleştirilmiştir. İsrael Devleti'nin ilk yıllarında hikayesi, bir ilham kaynağıydı ve yeni doğan birçok kıza onun adı verildi. Zohara'nın annesi, kızlarına kendi adını veren annelere bir kazak gönderirdi. Yıllar geçtikçe, İsrael Hava Kuvvetleri de onun İsrael tarihinde ikonik bir figür olarak anılmasına katkıda bulunmuştur. Bugün, kadınların İsrael'de hava kuvvetleri pilotu olarak hizmet edemediği uzun yılların ardından, bu olasılık artık onlara bir kez daha açık.